piątek, 15 stycznia 2016

Prolog



Wspomnienia… Czym są wspomnienia w życiu człowieka? To ważna cząstka życia, czy nie? Zastanów się przez chwilę i pomyśl. Pomyśl o tym, że gdybyś stracił wszystkie swoje wspomnienia i nie pamiętałbyś niczego, to kim tak właściwie byś był? Dalej byłbyś tą samą osobą, którą jesteś teraz? Nie. Prawda? Byłbyś nikim, bez wspomnień. Na pewno nie byłbyś tą samą osobą, którą jesteś teraz. A wiesz dlaczego? Ponieważ to właśnie wspomnienia nas tworzą, tworzą to, kim jesteśmy. A kim tak właściwie jesteśmy?

Mam dla ciebie zadanie. Mam nadzieje, że się go podejmiesz.

Wyobraź sobie, jak to by było, gdybyś stracił swoje wszystkie wspomnienia. Od momentu gdy biegałeś w pieluchach po domu do dnia dzisiejszego. No tak, proszę cię, abyś sobie to wyobraził… Ale czy w ogóle jesteś w stanie? Jesteś w stanie wyobrazić sobie to, że nie pamiętasz niczego? Po prostu niczego. Nie wiesz jak wyglądasz. Nie wiesz jak wygląda twoja rodzina. Gdzie ostatnio byłeś. Co robiłeś?

Wiem, że proszę cię dzisiaj, abyś dużo rzeczy sobie wyobraził. Jednak chcę, abyś wyobraził sobie jeszcze jedną rzecz. Wyobraź sobie, że w pewien dzień, w pewnym szpitalu budzi się pewna dziewczyna. I wiesz co? Ona jest właśnie w takiej sytuacji. Budzi się i nie pamięta niczego. Widzi nad sobą uradowaną twarz chłopaka, ale ona nie wie kim on dla niej jest.

Ale chwila, za bardzo skupiliśmy się chyba nad osobą, która straciła pamięć. Zapomnieliśmy o najbliższych tej osoby. W końcu oni również cierpią, prawda?

Chciałabym zaprosić cię na kontynuację opowiadania Look forme!.
 Jesteś ciekawy jak dalej potoczy się ta historia? 

To dobrze, bo ja też. 

Witam!

Witam!


Witam Wszystkich bardzo serdecznie! Bardzo się cieszę, że tutaj jesteście.
Mam nadzieję, że będziecie mi towarzyszyć do końca tego opowiadania. 
Jeżeli ktoś tu jest pierwszy raz, to chciałam wyjaśnić, iż jest to druga 
część opowiadania Look for me!
Mimo wszystko, mam nadzieje, że się Wam spodoba. 
Zapraszam na prolog!